W sezonie mieliśmy dostęp do wszelkich urządzeń treningowych jakich tylko potrzebowaliśmy, by przygotować się do kolejnej gali czy pokazu. Jednak poza seriami wyjazdów każdy trening wymagał dostępu do sal treningowych, na które nie zawsze mieliśmy dostęp. Nawet krótka przerwa od treningów nie była zbyt dobra dla kondycji, dlatego zdecydowaliśmy się z kolegami zaopatrzyć we własny sprzęt.
Wygodne ścieżki powietrzne do treningów
Jako zawodnicy sportów kontaktowych, nie potrzebowaliśmy całego ringu czy dużej ilości przestrzeni by móc trenować, dlatego ze wszystkich dostępnych podłoży do ćwiczeń, najbardziej wygodnym wydała nam się mata airtrack. Taka mata, lub ścieżka powietrzna, jak nazywana była niekiedy, była niczym więcej niż wzmocnionym materacem przeznaczonym do wykonywania ćwiczeń akrobatycznych i wszelkich podobnych treningów ruchowych. W sprzedaży było mnóstwo odmian, od bardzo dużych egzemplarzy, przeznaczonych do użycia na pokazach i eventach sportowych, po mniejsze i bardziej kompaktowe, skierowane do użytkowników prywatnych. Jako że nie mieliśmy zbyt dużo miejsca do dyspozycji, mniejsze modele wydały nam się wygodniejsze i łatwiejsze do użytkowania. Maty te, mimo pozornie delikatnego wyglądu, wykonane były z wytrzymałego tworzywa sztucznego, które znosiło nawet najmocniejsze uderzenia bez śladów uszkodzeń. Nie były one w całości odlewane, a sklejane spoiwem do tworzyw sztucznych, lub nawet zszywane i uszczelniane.
W przeciwieństwie do zwykłych materacy, jednak, wykonywanie na nich ćwiczeń było bardzo łatwe, ze względu na wewnętrzną warstwę materiału, który umożliwiał pewne poruszanie się po macie, aczkolwiek amortyzował każdy upadek, zapobiegając kontuzjom. Maty mogły być rozłożone błyskawicznie, niemal w dowolnym miejscu.